|
Drodzy Krewni z Rodu Jasińskich, Przyjaciele i Goście, uczestnicy pamiętnego Zjazdu w Jasionce, w dniu 21 lipca 2007 roku!
…„Dzień 21 lipca 2007 roku przeszedł do historii. Był to dzień niezwykły. Ta jego wyjątkowość wyraziła się w tym, że jak ptaki zza mórz zlecieliście się na moje zaproszenie do Jasionki, do swego rodzinnego gniazda. Jaka siła sprawcza mogła uczynić, że ponad tysiąc osób z najdalszych zakątków Polski i spoza jej granic nakazała Jasińskim opuścić miejsce zamieszkania i pojechać tam, skąd wywodzą się ich korzenie. Tylko więzy rodzinne mogły to sprawić, bo są one tak silne, że mogą przetrwać nawet wieki. Gdy duchy naszych przodków przywołały Was, przybyliście do Jasionki na określony dzień, nie bacząc na trudy, na odległość, na pogodę. Zew krwi bratniej nakazywał wszystkim być w tym dniu razem. Nikt Was nie przymuszał, sami z siebie wyruszyliście w daleką podróż, przemierzając setki kilometrów, a niektórzy musieli przelecieć nad oceanem, by jak polskie bociany dotrzeć do rodzinnego gniazda”…
Kliknij na obraz aby otworzyć w pełnej rozdzielczości
Powyższy cytat pochodzi z mojego listu zamieszczonego na rodowej stronie internetowej, tuż po Zjeździe Rodu Jasińskich w 2007 roku. W dniu dzisiejszym mija pięć lat od tamtego dnia, dlatego raz jeszcze postanowiłem podzielić się z Wami swoją refleksją, związaną z tym wydarzeniem. Wydawałoby się, że pięć lat w życiu człowieka to niewiele znaczy. Gdy się bardziej zastanowimy nad tym, okaże się, że znaczy to bardzo wiele i to w każdym okresie życia. Ci, którzy urodzili się w tamtym czasie mają już pięć lat, zaś 10-latkowie są już dzisiaj w młodzieńczym wieku. Przez minione pięć lat wielu młodych kuzynów pozakładało rodziny, rośnie już nowe pokolenie. Gdy jednak bliżej zapoznamy się z rodową statystyką, to zobaczymy, że wielu seniorów (członków tego rodu) odeszło od nas w tym czasie do wieczności. Ponieważ z każdym prawie seniorem miałem do czynienia, szczególnie odczuwam ich brak, bowiem dobrze wiem, jaki Oni wnieśli wkład do napisanej przeze mnie „Księgi Rodu Jasińskich 1750-2005”. Z pisaniem Księgi Rodowej musiałem radzić sobie sam, choć wielkiej pomocy, którą wniosła moja żona Basia i nasze dzieci – Przemek i Izabela, nie sposób przecenić. Ale aby przygotować, zorganizować i przeprowadzić Wielki Zjazd, musiałem już pozyskać sztab sprzymierzeńców rodowych. Warto ich tu wymienić: są to członkowie Chóru Rodowego, którzy miesiącami uczestniczyli w próbach, aby w dniu zjazdu zaśpiewać Wam; są to członkowie Komitetu Zjazdowego, którzy po wielokroć spotykali się i radzili nad jego formą, a później każdy z nich wziął na swoje barki część obowiązków w przygotowaniu zjazdu; muszę tu wymienić młodych Ambasadorów, którzy obsługiwali Wielki Zjazd, wydając Wam pakiety wraz z identyfikatorami. Wielu członków rodu występowało w kilku rolach jednocześnie, śpiewali w chórze i uczestniczyli przez cały czas w wielu innych zajęciach, niezbędnych w przygotowaniu zjazdu. Ten sztab moich pomocników porządkował plac zjazdowy i otoczenie, pomagał przy dekoracji ołtarza polowego, pracował nad folderami i ich wysyłką. To właśnie dzięki pracy tym wyżej wymienionym Kuzynom, zjazd mógł mieć taki przebieg, jaki sami widzieliście. Jeszcze raz składam im za to najserdeczniejsze podziękowania. Mógłby ktoś zapytać lub powiedzieć tak, jeśli było to możliwe w 2007 roku, to dlaczego nie powtórzono tego po pięciu latach. Odpowiedź jest zawarta w wyżej zamieszczonym akapicie, który mówi, że pięć lat w życiu człowieka znaczy bardzo wiele. Dzisiaj wiem, że nie byłoby możliwe, aby ten sam sztab ludzi stanął do pracy nad przygotowaniem kolejnego zjazdu - po pięciu latach. W żaden sposób nie dałoby się skompletować Chóru Rodowego, który mógłby zaśpiewać na takim samym poziomie. Upływ czasu spowodował nadszarpnięcie głosu, wielu młodych pozakładało rodziny, porodziły im się dzieci, mają nowe ważne obowiązki. Wielu też kuzynów rozjechało się w różne strony kraju i za granicę. Największą jednak przeszkodą jest to, że grono organizatorów ma kłopoty zdrowotne, które w znacznym stopniu utrudniłyby im zaangażowanie się w przygotowania zjazdu. Choć minęło całe pięć lat od tamtej chwili, czas nie zatarł śladu naszej działalności na rzecz Rodu Jasińskich. Mówi o tym symboliczny pamiątkowy kamień pozostawiony w Jasionce, oraz umieszczone pod nim przesłanie do potomnych i posadzony obok dąb. Symbole te przez wieki będą świadczyć o tym, że umieliśmy się zgodnie w rodzinnym gronie spotkać. Czy ktoś z Was, nawet w najśmielszych planach przewidywał, że tak liczne grono krewnych przyjedzie na zjazd, a przecież spotkało się nas ponad 1100 osób. Rodowa wieś Jasionka nigdy w swej 600-letniej historii takiego święta nie przeżywała. Idąc w tak licznym gronie kuzynów przez wieś, uczciliśmy najlepiej jak tylko można pamięć naszych praojców. Kto był wtedy w Jasionce i przeżył te chwile, ten doskonale wie, jakie to było święto. Ten zaś kto tam nie był, nie do końca zrozumie, co się tam wydarzyło, bo tego nie sposób opisać i opowiedzieć. Może mu w tym pomóc jedynie film: „Ród Jasińskich, Kronika Działań Kulturalno Integracyjnych w latach 1992-2007”. Dziękuję Wam Drodzy Krewni za to wspaniałe spotkanie w Jasionce, za tę piękną wycieczkę do miejsca, gdzie tkwią nasze wspólne korzenie. Uczucie rodzinnej miłości, której tam zaczerpnęliśmy, pomoże nam trwać i pamiętać o tych, co dali nam życie i z których dorobku czerpiemy obficie. Pielęgnujcie swe więzy rodzinne, nie zapominajcie, że rodzina to skarb.
----------------------------------------------------------------------------------------------- Poniżej prezentujemy pieśni, które wykonał na Zjeździe Chór Rodu Jasińskich. Myślę, że możliwość odsłuchania (i pobrania) tych pieśni pomogłaby Kuzynom w odświeżeniu tamtych niezapomnianych chwil sprzed pięciu laty.
|
01.Pieśń
Radości
